-
1 imi|ę
n (G imienia) 1. (osoby) (first a. given) name- drugie imię middle name- dać komuś jakoś na imię to name sb- dano mu na imię Jan he was named John- nosić imię po pradziadku to be named after one’s great-grandfather- jak ci/mu/jej na imię? what’s your/his/her name?- mam/ma na imię Maria my/her name is Maria- nadać/nadawać komuś imię to name sb- być z kimś po imieniu to be on a first-name basis a. on first-name terms with sb- zwracać się do kogoś po imieniu to call sb by their first name- używać swojego drugiego imienia to go by one’s middle name- wymienić a. wspomnieć kogoś z imienia i nazwiska to give sb’s full name2. (nazwa) name- nazwać coś imieniem kogoś to name sth after sb- fundacja/nagroda/szkoła imienia Czesława Miłosza the Czesław Miłosz Foundation/Prize/School- rozsławić imię Polski w świecie to win a. earn Poland worldwide acclaim3. sgt przen. (opinia) name- (czyjeś) dobre imię sb’s/one’s good name- szargać dobre imię rodziny to besmirch the family’s good name- zyskać imię dobrego tłumacza to gain a good reputation a. to make a name as a translator4. Jęz. name; nominal spec.■ w imię Ojca i Syna (w modlitwie) in the name of the Father and of the Son; (wykrzyknienie) in God’s name!, in the name of God!- w imieniu prawa in the name of the law- nazywać coś po imieniu to call a spade a spade- robić coś w imię miłości to do sth in the name of love- robić coś w imię przyjaźni/zgody to do sth for the sake of friendship/agreement- robić coś w czyimś imieniu to do sth on sb’s behalfThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > imi|ę
См. также в других словарях:
rozsławić — dk VIa, rozsławićwię, rozsławićwisz, rozsławićsław, rozsławićwił, rozsławićwiony rozsławiać ndk I, rozsławićam, rozsławićasz, rozsławićają, rozsławićaj, rozsławićał, rozsławićany «rozgłosić sławę czyjąś lub czegoś; sprawić, że ktoś stanie się… … Słownik języka polskiego
